Łyk sztuki do kawy – „Śpiąca cyganka”

„Tułająca się Murzynka, trudniąca się grą na mandolinie, śpi głębokim snem obok swego dzbanka, wyczerpana ze zmęczenia. Obok przechodzi lew, odkrywa jej obecność, ale jej nie pożera. Światło księżyca daje bardzo poetycki efekt. Scena rozgrywa się na kompletnie jałowej pustyni. Cyganka ma na sobie orientalny strój” – tak Henri Rousseau opisał modelkę w liście do burmistrza miasta Laval, któremu chciał sprzedać dzieło, niestety bezskutecznie. Obraz znalazł się w prywatnej kolekcji paryskiego handlarza węglem, w którego posiadaniu był do 1924. Potem płótno nabył paryski marszand Daniel-H. Kahnweiler, a obecnie znajduje się w Museum of Modern Art w Nowym Jorku.

Prace Rousseau charakteryzowały się dokładnym wykończeniem i przemyślaną kompozycją. Intensywne kolory, specyficzna tematyka oraz precyzyjne kontury prac nawiązujące do stylistyki drukarstwa to na pewno mocne strony jego malarstwa. Przyglądając się sylwetce lwa możemy doszukać się w nim profilu najbliższej wydmy co tylko jego komplementarny sposób postrzegania rzeczywistości. Historycy sztuki zwracają uwagę na sposób pochylenia leżącej postaci do przodu- jak gdyby była widziana z góry. Ten sposób malowania zauważalny był w późniejszym okresie malarstwa w martwych naturach kubizmu syntetycznego.

Henri Julien Félix Rousseau rozpoczął karierę malarską w wieku czterdziestu jeden lat. Był samoukiem. Nauczył się malować kopiując dzieła znajdujące się m.in. w Luwrze. Dużą inspiracją do tworzenia obrazów była obserwacja życia miejskiego na przedmieściach Paryża. Często odwiedzał także ogród botaniczny i park zoologiczny. Z tego okresu (1891-1904) pochodzą obrazy zwierząt umieszczonych w bujnej roślinności palm i kwiatów. Ważnym wydarzeniem w życiu osobistym jak i zawodowym Rousseau była śmierć jego żony. Wtedy to zdecydował się na porzucenie pracy w charakterze poborcy akcyzy i poświęceniu się malarstwu. Niestety decyzja ta okazała się zgubna. Niedoceniony przez publiczność zaczął pracować jako inspektor w gazecie Le Petit Parisien. W 1889 roku poślubia Rosalie-Joséphine Noury, która próbuje pomóc mu finansowo otwierając sklepik. Niestety problemy finansowe nie znikają, a ona umiera po ciężkiej chorobie, po czterech latach. Pomimo olbrzymiego talentu malarskiego Rousseau nie zaskarbił sobie przychylności prasy oraz publiczności. Dopiero wprowadzenie na intelektualne salony przez Alfreda Jarry”ego  zmieniło nieco jego sytuację jako artysty.

Pojawianie się na sobotnich przyjęciach wieczornych organizowanych przez Gauguina zaowocowało licznymi kontaktami z cenionymi wówczas artystami jak Degas, Strinndberg. W 1905 roku jego obraz „Głodny lew” znalazł się wraz z pracami m.in. Matisse’a, Braque’a w Salonie Jesiennym – ważnej wystawie artystycznej organizowanej przez Société du Salon d'Automne. W 1908 roku wielkie uznanie przyniósł mu obraz Zaklinaczka węży, wówczas to krąg jego przyjaciół znacznie powiększył się, a jego prace zaczęli kupować marszandzi m.in. Ambroise Vollard. Zaczął również sam organizować sobotnie spotkania artystyczne. Niestety pomimo wyrazów uznania dla jego talentu, Rousseau żył do końca swych dni w straszliwej nędzy.

Zmarł 2 września 1910 w Paryżu.

Prace H. Rousseau i wiele innych dzieł sztuki obejrzycie w londyńskich National Gallery oraz Tate Britain,  Musee d'Orsay w Paryżu, Ermitażu w Sankt Petersburgu, Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, waszyngtońskim National Gallery of Art, Cleveland Museum of Art i innych.

Zwiedzaj muzea i galerie całego świata!
Takie możliwości otwiera przed Wami sekcja MUZEA i GALERIE w Bazie Legalnych Źródeł na legalnakultura.pl